Media sosial pula terus tanpa henti dibanjiri dengan pelbagai spekulasi dan ulasan terhadap isu pelantikan Perdana Menteri.
Sebuah media asing, The Guardian pula dalam editorialnya mengaitkan isu pelantikan tersebut sebagai satu usaha ‘Raja yang menggulingkan keputusan pilihanraya demokratik mencabar orde lama yang rasuah’.
Malah media tersebut turut menggesa masyarakat dunia menegur proses pelantikan tersebut.
Dalam pada itu, pelantikan Muhyiddin sebagai Perdana Menteri menyebabkan pihak-pihak tertentu mendakwa kononnya pelantikan itu adalah melalui ‘pintu belakang’ malah membelakangkan demokrasi.
Ada pula yang mendakwa kerajaan bakal dibentuk adalah kerajaan tanpa mandat rakyat.
Apatah lagi, kedengaran suara-suara lantang secara terbuka yang mahu mengusulkan ‘undi tidak percaya’ terhadap kepimpinan Muhyiddin dalam sidang Dewan Rakyat akan datang untuk menjatuhkan kerajaan yang baharu sahaja ditubuhkan.
Berteras demokrasi
Perlu diketahui bahawa pelantikan Muhyiddin adalah berteraskan prinsip demokrasi malah berdasarkan lunas-lunas perundangan utama negara.
Majoriti Ahli Dewan Rakyat yang mencalonkan Muhyiddin sebagai Perdana Menteri jelas menggambarkan prinsip dan nilai demokrasi.
Rakyat perlu ingat, Muhyiddin dicalonkan sebagai Perdana Menteri oleh Ahli Dewan Rakyat yang dipilih sebagai wakil rakyat pada Pilihan Raya Umum ke-14 (PRU14).
Memandangkan majoriti wakil rakyat yang menyokong pencalonan Dr Mahathir sebagai Perdana Menteri apabila selesai PRU14, maka Yang di-Pertuan Agong melantik beliau sebagai Perdana Menteri mengikut peruntukan dalam Perlembagaan Persekutuan.
Perlu dijelaskan bahawa pelantikan Dr Mahathir bukanlah bersandarkan kepada parti politik yang beliau wakili atau gabungan parti-parti politik yang beliau terajui tetapi berasaskan hemat Yang di-Pertuan Agong bahawa beliau memperolehi sokongan majoriti Ahli Dewan Rakyat.
Mengikut keputusan PRU14, daripada jumlah 222 kerusi Parlimen, jumlah kerusi yang dimenangi parti-parti politik adalah seperti berikut; UMNO (54), PKR (47), DAP (42), Pas (18), PBB (13), Bersatu (13), Amanah (11), PBRS (1), Warisan (8), PRS (3), MIC (2) dan MCA, PBRS, SUPP, UPKO, GBS, STAR masing-masing 1 dan Bebas pula 3.
Namun, Dr Mahathir yang menerajui parti hanya memenangi 13 kerusi berpakat dengan beberapa parti menang di bawah gabungan Pakatan Harapan (PH) supaya jumlah sokongan kerusi gabunganya melebih kerusi Barian Nasional (BN).
PH berjaya memperolehi 113 kerusi, iaitu majoriti mudah manakala BN pula sekadar 79 kerusi sahaja.
Memandangkan Dr Mahathir memperolehi sokongan majoriti kerusi Parlimen (113) berbanding BN (79), maka Dr Mahathir dilantik sebagai Perdana Menteri.
BN yang memenangi jumlah kerusi kedua tertinggi pada PRU14 pula menjadi parti pembangkang.
Maka dapat dilihat, prinsip dan tatacara yang sama digunakan dalam proses pelantikan Muhyiddin sebagai Perdana Menteri kelapan.
Kaedah atau tatacara pelantikan seorang Perdana Menteri dan kerajaan jelas termaktub dalam Perkara 40 dan 43 Perlembagaan Persekutuan.
Yang di-Pertuan Agong selaku Ketua Utama Negara hanya melaksanakan kuasa yang termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan semasa melantik Muhyiddin sebagai Perdana Menteri.
Dengan itu, tidak timbul sebarang isu kononnya lantikan Muhyiddin menyebabkan pihak yang menang dipinggirkan dan pihak yang kalah pula diangkat sebagai kerajaan seperti yang didakwa sesetengah pihak termasuklah media asing seperti The Guardian.
Kerjasama politik
Sejarah politik dunia pernah menyaksikan parti-parti politik yang bertentangan dalam pilihanraya umum berkerjasama untuk membentuk kerajaan campuran kerana parti masing-masing menghadapi masalah kekurangan majoriti dalam Parlimen untuk membentuk kerajaan.
Sebagai contoh, baru-baru ini, Itali mengalami suasana politik yang hampir sama seperti di Malaysia.
Pada tahun 2018, tiga parti utama di Itali tidak berjaya memperolehi undi majoriti dalam pilihanraya umum dan ini mengakibatkan kerajaan baharu tidak dapat dibentuk.
Parti Five Star Movement (M5S) yang memperolehi undi popular sebanyak 32.7 peratus dan Parti Liga yang meraih 17.4 peratus berpakat membentuk kerajaan campuran.
Parti Demokratik (PD) yang memperolehi 18.7 peratus undi popular pula menjadi parti pembangkang.
Namun, kerajaan campuran tersebut tidak kekal lama malah tumbang berikutan Perdana Menteri, Giuseppe Conte yang disokong oleh M5S meletakkan jawatan kerana bimbang akan kehilangan majoriti dalam Parlimen berikutan kemungkinan penarikan sokongan Parti Liga terhadapnya.
Peletakan jawatan Perdana Menteri Itali menimbulkan kekalutan dalam menubuhkan sebuah kerajaan baharu.
Akhirnya, pada September 2019, Parti Demokratik, yang terdiri daripada barisan pembangkang bekerjasama dengan parti M5S menubuhkan kerajaan campuran baharu.
Jelaslah, parti-parti yang mendokong ideologi politik berbeza dan bercakaran sepanjang hayat politik terutamanya dalam pilihanraya umum sebelumnya berjaya melupakan persengketaan atau permusuhan lama antara mereka dalam membentuk kerajaan campuran bagi mengelakkan negara terus terjerumus dalam kancah krisis politik.
Justeru itu, rakyat sewajarnya memberi sokongan padu kepada kerajaan baharu kepimpinan Muhyiddin supaya kerajaan dapat menumpukan lebih perhatian kepada usaha menyelesai isu-isu utama yang dihadapi rakyat dan bukannya membuang masa dalam perang politik yang tidak akan terhenti bagaikan permainan Roller Coaster.
Sekiranya Ahli-ahli Dewan Rakyat yang mencalonkan Muhyiddin sebagai Perdana Menteri tidak kekal bersama perikatan malah keluar daripada ‘gabungan’, maka tidak ada pilihan lain selain membubarkan Parlimen.
Rakyat harus membenarkan kerajaan baharu menggunakan masa sebaik-baiknya bagi menguruskan negara mencapai agenda kemakmuran bersama.
Kerajaan baharu harus memberi tumpuan kepada usaha mengatasi rasuah dalam perkhidmatan kerajaan, mengawal ekonomi negara daripada terus merosot, menyediakan peluang pekerjaan supaya kadar pengganguran tidak terus meningkat dan memastikan harga barang-barang keperluan asas tidak naik melambung.
Sehubungan itu, sebahagian besar masyarakat India menyokong kerajaan baharu kepimpinan Muhyiddin.
Mereka berharap kerajaan baharu memahami aspirasi kaum India yang diabaikan kerajaan terdahulu.
Meskipun kerajaan terdahulu melantik empat orang dari keturunan India sebagai Menteri Kabinet, mereka didakwa kurang memberi perhatian kepada keperluan kaum India kerana menganggap diri bukan mewakili semata-mata kaum India dalam Kabinet.
Justeru, kaum India berharap kerajaan baharu dapat melantik wakil daripada MIC di bawah kepimpinan Tan Sri S A Vigneswaran, satu-satunya parti tunggal dalam negara yang mewakili kepentingan kaum India supaya aspirasi, keperluan dan pandangan kaum India dapat diambil kira dalam pembentukan dasar kerajaan baharu.
* Datuk M. Periasamy merupakan seorang penganalisis politik, budaya dan tamadun India.
** Kenyataan di dalam artikel ini adalah pandangan peribadi penulis dan tidak semestinya mencerminkan pandangan sidang pengarang Astro AWANI.
