Cegah dan rawat kecederaan tangan, pergelangan tangan akibat aktiviti sukan

Kecederaan itu merangkumi 25 peratus daripada keseluruhan kecederaan berkaitan sukan, boleh memberi kesan ketara kepada prestasi, malah mampu menjejaskan kerjaya atlet jika tidak dirawat, kata Pakar Perunding Mikrosurgeri dan Tangan di Pusat Perubatan Sunway, Bandar Sunway Dr Ravindran Thuraisingham.

Beliau berkata memandangkan semakin ramai rakyat Malaysia terlibat dalam aktiviti fizikal, langkah untuk menangani dan mencegah kecederaan berkenaan penting bagi memastikan kejayaan serta kesihatan jangka panjang atlet. "Sukan seperti badminton, bola sepak, bola tampar dan skuasy yang banyak melibatkan cengkaman, pergerakan berpusing serta sentuhan berulang, meletakkan pemain berisiko tinggi untuk mengalami kecederaan. Bagi mencegah kerosakan jangka panjang, diagnosis awal, rawatan yang betul dan langkah pencegahan seperti senaman kekuatan dan teknik yang betul adalah penting.

"Jika kesakitan berterusan lebih tiga minggu, atlet perlu mendapatkan rawatan perubatan," katanya menerusi kenyataan pada Khamis.

Dr Ravindran berkata kecederaan tangan dan pergelangan tangan sering dialami mereka yang aktif di Malaysia dan antara kecederaan paling lazim ialah terseliuh, patah tulang, ligamen terkoyak dan kecederaan tendon.

Satu keadaan kerap berlaku ialah Sindrom Terowong Karpal (CTS) yang berpunca daripada tekanan pada saraf median di pergelangan tangan.

"Kajian menunjukkan CTS menjejaskan antara 20 hingga 60 peratus rakyat Malaysia dan sering menyebabkan gejala seperti kesemutan, kebas dan lemah pada tangan," katanya.

Beliau juga menekankan satu lagi kebimbangan serius, iaitu koyakan Triangular Fibrocartilage Complex yang sering berlaku dalam sukan yang melibatkan pergerakan pergelangan tangan berulang, seperti badminton dan bola keranjang.

"Jika tidak dirawat, kecederaan ini boleh menyebabkan kesakitan kronik, mengurangkan pergerakan dan komplikasi jangka panjang.

"Kecederaan ini boleh menjejaskan kekuatan cengkaman dan mengurangkan pergerakan. Bagi atlet profesional, kecederaan ini memberi kesan kepada kerjaya jika tidak dirawat dengan betul," katanya.

Dr Ravindran menekankan kepentingan diagnosis awal untuk mencegah kerosakan jangka panjang dan berpotensi mengelakkan keperluan untuk pembedahan.

"Rawatan bukan invasif, seperti menggunakan splint dan fisioterapi dapat membantu pesakit pulih dalam tempoh beberapa minggu. Bagaimanapun, jika sakit berterusan selama lebih tiga minggu, ia mungkin menandakan kecederaan lebih serius dan memerlukan perhatian pakar," katanya.

Dr Ravindran berkata kemajuan dalam teknologi perubatan membolehkan rawatan dilakukan menerusi pembedahan invasif minimum yang mengurangkan tempoh pemulihan serta program khusus yang membantu atlet pulih dan kembali berlatih dalam tempoh tiga bulan.

"Ia berbeza daripada pembedahan secara tradisional yang memerlukan potongan luka lebih besar dan tempoh berada di hospital lebih lama dengan proses pemulihan lazimnya memakan masa lebih tiga bulan.

"Tanpa mengira pendekatan rawatan, komitmen pesakit terhadap rehabilitasi kekal penting. Atlet yang tekun menjalani rutin fisioterapi sering memperoleh kekuatan penuh dan tahap prestasi serupa, atau lebih baik daripada sebelum mengalami kecederaan," katanya yang turut menasihati atlet serta peminat aktiviti kecergasan untuk memasukkan senaman kekuatan dalam rutin mereka.

-- BERNAMA