TERDAPAT banyak ramalan mengenai susulan Kabinet Perdana Menteri Anwar Ibrahim. Hakikatnya, ia adalah sebuah kerajaan perpaduan yang terdiri daripada parti-parti, yang telah berkempen bersungguh-sungguh menentang satu sama lain, menambahkan lagi penantian dan kebimbangan.

Anwar mempunyai keputusan untuk dibuat, berhadapan dengan realiti politik dan keperluan untuk menyampaikan kepada rakyat. Kedua-dua faktor ini tidak saling eksklusif, tetapi boleh menghalang satu sama lain. Sekarang keputusan telah dibuat, tiba masanya untuk meneruskan dan memulakan proses bekerja demi rakyat dan negara. Banyak yang perlu dilakukan dalam kedua-dua bidang domestik dan antarabangsa.

Kredibiliti institusi pentadbiran Malaysia perlu dipulihkan, selepas berdekad-dekad tergelincir ke belakang. Ini bermula penghujung 1980-an, apabila pentadbiran Dr Mahathir Mohamad penggal pertama telah menggugat kebebasan badan kehakiman untuk mengukuhkan cengkamannya dalam UMNO dan politik Malaysia. Perbezaan pendapat, sama ada di peringkat individu atau institusi, telah dikekang. Dengan itu, intipati demokrasi telah dikompromi. Rasuah menjadi budaya perjalanan kerajaan dan berkembang menjadi kleptokrasi, yang telah menjadikan Malaysia terkenal di dunia.

Ramai pemain yang pernah menjadi sebahagian daripada rejim kleptokrasi, sama ada dalam kerajaan sekarang atau sebahagian daripada pembangkang, masih menjadi pemain utama. Ini menjadikan tugas Anwar dalam memulihkan kredibiliti institusi pentadbiran negara lebih mencabar.

Keutamaan serta-merta seperti yang dipraktikkan oleh Anwar, untuk menguruskan kenaikan kos sara hidup dan untuk mendapatkan keyakinan pelabur asing yang boleh membuktikan sebagai keseimbangan yang halus itu sendiri, memerlukan banyak tumpuan dan keterlibatan dengan pihak-pihak berkepentingan yang berbeza. Pada ketika ini lebih daripada sebelumnya, perbalahan politik partisan terutamanya dalam gabungan kerajaan perpaduan akan menghalang sebarang kemajuan.

Orang ramai boleh menilai dengan mudah siapa antara wakil rakyat yang ada untuk berkhidmat kepada rakyat dan siapa yang lebih berminat mendapatkan jawatan untuk diri mereka sendiri. Kenyataan yang dibuat oleh beberapa Ahli Parlimen yang menyatakan bahawa mereka telah ditawarkan jawatan Kabinet dan menolaknya merupakan kenyataan yang tidak membantu dan boleh menjejaskan Kabinet.

Adakah ini bermakna bahawa Kabinet adalah satu rentetan kedua? Walaupun mereka telah menolak tawaran yang dibuat, dan jika ia benar-benar berlaku, mereka tidak sepatutnya mendedahkannya kepada umum.

Kecenderungan untuk terlibat dalam parokialisme harus ditentang. Kita telahpun mendengar ratapan bahawa kumpulan, negeri, parti dan kaum tertentu tidak berpuas hati dengan pelantikan Kabinet kali ini. Jika perwakilan berkadar menjadi objektif, maka kita akan berkompromi dengan merit. Tidak dinafikan, terdapat keperluan untuk pertimbangan realiti politik, ekonomi dan sosial, walaupun keperluan untuk pelantikan berasaskan merit perlu diutamakan dalam mana-mana persamaan.

Anwar harus menumpukan perhatian untuk melantik teknokrat yang pakar dalam satu-satu bidang sebagai timbalan menteri dan dalam portfolio utama kerajaan. Negara tidak mampu menanggung kebuntuan politik yang berterusan.


* Callistus Antony D'Angelus merupakan Penasihat Buruh Antarabangsa, Persatuan Khidmt Nasihat Pencarum Perlindungan Sosial Malaysia (SPCAAM)

** Artikel ini adalah pandangan peribadi penulis dan tidak semestinya mewakili pandangan sidang pengarang Astro AWANI.